10 dakika mola aldım ince eleyip sık dokuyan, herşeyi kendince tartan kimliğimden... Ben değilim yani yazan, uyurgezer gibi bişey bu; bloggezer diyelim biz buna.
Şikayetlerim midir beni ayakta tutan hayata dair? İlla birini kötüleyerek varlığını devam ettirmek içgüdüsü içten içe gütmekte midir şikayetlerimi dillendiren? Daha basit olmalı mıydı hayat; ama o zaman neler olurdu? Risk iki taraflı değil midir? Kaybetmek de var kazanmak da deyip kaybedince mızıkçılık yapmak olur mu? Koklamak için bir çiçeği kopartıp, koklayıp, sonra "ay niye kopardım ki?!" demek yiğitliğe sığar mı? "Ah hayat sen bana daha neler edeceksin?" diye söylenip sonra karşılıklı birer kadeh içmek hangi çilingir sofrası tarifinde vardır?
Bitti mola koyulalım yola...
No comments:
Post a Comment