
Size bişey itiraf edeyim; hiç heyecanlanmam diyordum, çok da heyecanlanmamıştım aslında, ta ki Sesi'mi almaya "gelin evine" gidene ve onu gelinliği içinde görünceye kadar. O kadar güzel olmuştu ki, gafil avlandım doğrusu... Yine de heyecanımı kontrol altında tutmayı başarabildim.
Nikah öncesi fotoğraf çekiminde de çok eğlendik, görmeliydiniz, "biz bu pozları asla vermeyiz" dediğimiz pozları verdik fotoğrafçımızın üstün gayretleri! sayesinde. Bi ara fotoğrafçının "damat bey göbeğinizi hafif içine çekerseniz..." demesiyle aniden uçan tekme pozu versem de yine de güzeldi... :o)) Henüz alamadık fotoğraflarımızı, alır almaz en güzellerini paylaşacağım sizinle. Sanıyorum en güzelleri nikah kıyılırken çekilenler olacak.
Nikah memurunun "hiç bir baskı altında kalmadan Nisan'ın Altısı'nı eş olarak kabul ediyor musunuz?" sorusunda Sesi'min bana o anlamlı bakışı, bana sorduğunda ise işyerimden Bernard Bey'in gazını da alınca bi an olanca gücümle "Evettt" deyişimi, Sesi'min ayağıma basışını, eş ilan edilirken tutuşan ellerimizi fotoğraflarda göremeyeceksiniz tabii...
O günün heyecanı hala ve daima içimde...
Seni çok seviyorum Sesi'm!